««««««« کارنامه »»»»»»»

امام جمعه کاشان: این بی توجهی عاقبت خوشی ندارد.

 ماه گذشته، شاهد اجتماع کارگران عزیز شرکت ریسندگی و بافندگی و
مخمل و ابریشم در چهارراه حیاتی شهر کاشان بودیم.
آنان به جهت 15 ماه حقوق معوقه خود اجتماع کرده بودند.
این اجتماع علاوه بر اینکه خوراک رادیوهای خارجی شده بود
مشکلاتی را نیز برای مردم شهر ایجاد کرده بود که موجب
نارضایتی بعضی از مردم گردید.
همه مردم و مسئولین نسبت به اینکه مطالبات معوقه کارگران عزیز
پرداخت نشده، ناراحت و حق اعتراض را برای آنان از مسیرهای قانونی
قائل بودند. لیکن نسبت به بستن خیابانهای شهر و پایمال کردن حقوق
شهروندان و ممانعت از کسب کسبه و ضررهای ناشی از آن معترض بودند.
در این خصوص نماینده ولی فقیه و امام جمعه محترم در خطبه‌های
نماز جمعه سخنانی ایراد فرمودند که نظر خوانندگان عزیز را به آن جلب می‌کنیم.
مسئله ای که باید اینجا به آن اشاره کنم، مصیبتی است که متأسفانه
دامنگیر شهر کاشان شده و بسیار جای تأسف است،
عده‌ی زیادی از کارگران عزیز ما، کارگران مستضعف، مظلوم،
حقوق چندین ماه و بعضی حقوق یکسال یا بیشتر از یکسال آن‌ه
ا پرداخت نشده است. این برای ما در نظام اسلامی قابل قبول نیست؛
من نمی‌دانم چرا این‌جوری می‌شود، آقایان مسئولین! این چه نوع
مدیریتی است در نظام اسلامی، چه کسانی باید بر اینها نظارت و
مراقبت کنند، چرا مسئولین بالاتر در وزارتخانه‌ها اجازه می‌دهند یک
همچین انسانهایی مدیریت کارخانه‌هایی را در اختیار داشته باشند
و ماهها بلکه سالها، حقوق این کارگران مظلوم پرداخت نشود.
حقوق آنها را بدهید! آخر این چه مدیریتی است که نمی‌تواند
حقوق کارگر را در صورتی که تولید هست تأمین کند،
چرا این چنین است، چنانچه اشکال وجود دارد آن را برطرف کنید،
مردم را معذب نکنید، من امیدوارم که مسئولین کارخانجات هر چه
سریع تر اقدام کنند و حقوق این کارگران مستضعف را پرداخت کنند
و این بی‌توجهی عاقبت خوشی را نخواهد داشت.
این توصیه اول بنده است توصیه‌ی دوم من به مسئولان وزارت صنایع است،
که مسئولیت نظارت و هدایت صنایع در کشور را بر عهده دارد 
تقاضای من این است که حمایت کنند از قشر مظلوم و مستضعف کارگران
و پرداخت حقوق معوقه آنان. (تکبیر حضار)
و پیشنهاد می‌کنم وزارت صنایع و مسئولان این وزارت تجدید نظر کنند
در شیوه‌ی مدیریت این کارخانجات. تا حالا چندین مورد تعویق افتادن حقوق
کارگران پیش آمده که دولت برای دفاع و حمایت از آنان با اینکه بعضی
از این کارخانجات به بخش خصوصی وااگذار شده و دولت مسئولیتی
نداشته، وارد عمل شده است. اگر این صنایع و کارخانجات دولتی بود،
خوب دولت وظیفه داشت، اما بخشی از اینها یا همه کارخانه یا حداقل
بخش زیادی از این کارخانه سهامش مربوط به بخش خصوصی است
بنابراین اینجا دولت وظیفه مستقیم ندارد، مسئولیت به عهده‌ی خود
مسئولان کارخانجات است. این مدیریت تا حالا جواب نداده است،
و همانطور که عرض کردم وزارت صنایع بایستی تجدید نظر کند در
ساختار و شیوه‌ی اداره این کارخانجات، متأسفانه این واگذاریها با
حساب دقیق انجام نشده و واگذاری بایستی با در نظرگرفتن این‌
که مدیران قدرت مدیریت آن کارخانجات را دارند یا نه، انجام می‌شد.
آخه این چه مدیریتی است؟ چه تدبیری است؟ من انتظار دارم و
البته با قوت این مسئله را پیگیری خواهم کرد. ما مسئله را رها
نمی‌کنیم، تا این‌که آخرین حق این کارگران مظلوم پرداخت شود.
البته این شرایط مثل گذشته نیست و نخواهد بود. که می‌آمدند
یک پولی را می‌دادند و دوباره کارخانه و مدیریت کارخانه رها می‌شد،
دوباره روز از نو و روزی از نو، این بار حتماً باید مسئولان وزارت صنایع
در مدیریت این‌جور کارخانه‌ها تجدید نظر کنند و نظارت و هدایت نمایند
تا از این پس مواجه با این موارد نباشیم.
و اما توصیه سوم من به کارگران عزیز است:
برادران عزیز! من هم مانند شما واقعاً می‌سوزم، من هم ناراحت هستم،
تا حالا جاهای مختلف هم گفته‌ام، یک وقت در جلسه‌ای با حضور
مسئولان گفته‌ام. گفته‌ام که خود شما آقایان وزراء اگر یک ماه حقوقتان
را ندهند چکار می‌کنید؟ بعضی از این آقایان به من گفتند یک ماه که نه،
اگر یک هفته حقوق ما عقب و جلو بشود ما به زحمت می‌افتیم.
گفتم خوب ببینید کارگر بیچاره چه کار باید بکند، به چه کسی باید
مراجعه کند، نه یک ماه و دو ماه، بلکه بیش از یکسال، به داد اینها برسید.
اما هرچیزی عزیزان جای خودش را دارد. شما مظلوم واقع شده‌اید،
باید پیگیری هم بکنید، به مسئولان هم مراجعه کنید. به فرمانداری،
به استانداری و به مسئولین مربوطه. چندین جلسه هم بعضی از
کارگران عزیز یا نمایندگان آنها تشریف آوردند دفتر، من هم با آنها
صحبت کردم و اقدام هم شده ولی تا از تهران بیاید و به نتیجه برسد،
یک مقدار زمان می‌خواهد، توصیه من این است که عزیزان حق را با
باطل قاطی نکنید، اگر کسی مظلوم واقع شد باید حقش را بگیرد
اما از طریق صحیح، اگر شما بیائید خیابان را ببندید، خوب این مردم عابر
چه گناهی کرده‌اند، کسبه‌ی محل به دلیل اینکه راه را بسته‌اید متضرر
می‌شوند و مشتری به او مراجعه نمی‌کند، او چه گناهی کرده؟
یا آمبولانس اورژانس را که دارد بیمار را می‌برد، این چه گناهی کرده؟
یا آن بانویی که باید سریع به زایشگاه برسد و در معرض خطر است.
شما راه را بسته‌اید، این باید چکار بکند؟ باید مسیر را دور بزند تا برسد
و در این فاصله ممکن است طرف بمیرد، این مسئولیتش به عهده چه
کسی است؟ من تقاضا می‌کنم کارگران عزیز که مسلمانند، متدینند،
مواظب باشند.این راه که شما در پیش گرفته‌اید جواب نمی‌دهد،
شما که حرفهایتان را زده‌اید، مسئولین هم اقدام کرده‌اند و انصافاً
فرماندار محترم، نماینده محترم، استاندار محترم، اینها شبانه روز دارند
تلاش می‌کنند، اینها که کم نگذاشته‌اند، اینها هم که گناهی ندارند،
مردم کاشان هم که گناهی نکرده‌اند که شما راه را بر آنها می‌بندید،
این مسئولان هستند که باید تدبیر کنند، آن هم مسیر قانونیش طی
شده و تصویب شده که انشاءالله ظرف هفته‌ی آینده بخشی از
حقوق کارگران، داده شود.
من تقاضا می‌کنم از همه عزیزان که کار را قاطی نکنند،
حق و باطل را مخلوط نکنند، اگر شما از یک کاسب طلبکاری،
نمی‌توانید بروید جنس مغازه کناری آن را ببرید، چون همسایه اوست.
توصیه چهارم من به دستگاههای عدلیه است،
دستگاههای قضایی، اگر این مسیر قانونی که تا به حال
مسئولان رفته‌اند جواب ندهد که انشاءالله جواب خواهد داد،
و اگر مسئولین کارخانجات تسلیم حق نشوند، دیگر تنها راه حقوقی
و فقهی و قضایی این است که با این مسئولین برخورد قانونی بشود
و اینهاتسلیم دستگاه عدلیه شوند.